დღეს დედაჩემმა გამაღვიძა დილის 9 საათზე, 11ზე მათემატიკა უნდა მქონოდა. ფართხაფურთხით ავდექი ჩავიცვი, მოვწესრიგდი და შედეგმაც არ დააყოვნა: მასწავლებელი მოვიდა. საათნახევრის განმავლობაში მხმარობდა, სისტემები მეასეჯერ გამამეორებინა და წავიდა. სანამ წავიდოდა დედაჩემი ეკითხებოდა როგორ ვსწავლობ და ეგეთ უაზრობებს და მეც სიბრაზემ შემიბყრო.. თან დედაჩემზ ნაწყენი ვიყავი.. მაგრამ მივხვხდი, რომ დედაჩემს სამაგიეროს არასდროს არ გადაუხდიდი.. იმიტომ კი არა, რომ არ გავბრაზდი სათანადოდ, უბრალოდ დედაჩემია და მიყვარს და ეგეც რომ არა სამაგიეროს გადახდა  არასწორად მიმაჩნია.. თქვენ ალბათ ვერ ჩაწვდით ამ პოსტის სათაურს ამიტომ ყველაფერს მოგიყვებით.
              მოკლედ, ყველაფერი ერთი წლის წინ დაიწყო.. მყავდა შეყვარებული რომელსაც ზუსტად ჩემ დაბადების დღეზე დავშორდი.. უბრალოდ არ მიყვარდა. ამის შემდეგ სკოლაში ყოველდღე ვხედავდი, მაგრამ არანაირი სინანულის განცდა არ მქონია. ვიცოდი, რომ ძალიან უყვარდი, მაგრამ ჩემი საქციელი არც მინანია.  შემდეგ წელს უბრალოდ მივხვდი, რომ მასთან ყოფნა მინდოდა. არ ვიცი რა დამემართა, უბრალოდ მივხვდი. და ჩვენ ისევ ერთად ვიყავით... რამდენიმე დღის წინ კი , ჩემ დაბადების დღეზე ძალიან მაგარი რაღაც მითხრა , "რომ ვერ ივიწყებს შარშანდელს, ერთი წელი დეპრესიაში იყო უყვარვარ მაგრამ... :"  და ესეთი სიბრძნეები.. ჰო კიდე მითხრა, რომ ერთ დღეს რო არ მიმექარა ეხლა უბედნიერესი გოგო ვიქნებოდი.. ლოლ. პირველ რიგში მინდა უთხრა, რომ ეხლაც ძალიან ბედნიერი ვარ.!
                   უბრალოდ ძალიან დამწყდა გული.. არა იმიტომ, კი არა, რომ  მიყვარს,  არც იმიტომ, რომ ის დამშორდა. უბრალოდ იმიტომ, რომ სამაგიერო გადამიხადა .. გული მტკივა, რომ ისეთ ადამიანში შევცდი ვინც ბევრს ნიშნავდა ჩემთვის.
                     ნუთუ მართლა ისე შევძულდი, რომ საკუთარ დაბადების დღეზე დამშორდა??? სიყვარულიდან სიძულვილამდე ერთი ნაბიჯია?? ამას წინათ ერთმა მეგობარმა რომელსაც ძალიან ვაფასებ, მიყვარს და გარდა ამისა ძალიან საინტერესო ადამიანი მითხრა, რომ ყველაფერი რადიკალური ერთი და იგივეაო. როგორც სიყვარული და სიძულვილი.. ყოველ შემთხვევაში ფუძე მანიც ერთი და იგივე აქვსო.. და მეც დავფიქრდი. იქნებ მართლაც ასეა??? მაგრამ არ შეიძლებოდა უბრალოდ გადავყვარებოდი? თუ დიდმა სიყვარულმა დიდი სიძულვილი მოიტანა???? HELL KNOWS 

               

2 comments:

Anonymous said...

ამაზე მეც ხშირად მიფიქრია : ) ხანდახან სიმართლეაა პირადი გამოცდილებიდან ვამბობ : )

Anonymous said...

არშეიძლება სიყვარულმა სიძულვილი წარმოშვას, სიძულვილი მხოლოდ ადამიანის ეგო-დან მოდის

სიყვარულიდან სიძულვილამდე ერთი ნაბიჯია?!


                  დღეს დედაჩემმა გამაღვიძა დილის 9 საათზე, 11ზე მათემატიკა უნდა მქონოდა. ფართხაფურთხით ავდექი ჩავიცვი, მოვწესრიგდი და შედეგმაც არ დააყოვნა: მასწავლებელი მოვიდა. საათნახევრის განმავლობაში მხმარობდა, სისტემები მეასეჯერ გამამეორებინა და წავიდა. სანამ წავიდოდა დედაჩემი ეკითხებოდა როგორ ვსწავლობ და ეგეთ უაზრობებს და მეც სიბრაზემ შემიბყრო.. თან დედაჩემზ ნაწყენი ვიყავი.. მაგრამ მივხვხდი, რომ დედაჩემს სამაგიეროს არასდროს არ გადაუხდიდი.. იმიტომ კი არა, რომ არ გავბრაზდი სათანადოდ, უბრალოდ დედაჩემია და მიყვარს და ეგეც რომ არა სამაგიეროს გადახდა  არასწორად მიმაჩნია.. თქვენ ალბათ ვერ ჩაწვდით ამ პოსტის სათაურს ამიტომ ყველაფერს მოგიყვებით.
              მოკლედ, ყველაფერი ერთი წლის წინ დაიწყო.. მყავდა შეყვარებული რომელსაც ზუსტად ჩემ დაბადების დღეზე დავშორდი.. უბრალოდ არ მიყვარდა. ამის შემდეგ სკოლაში ყოველდღე ვხედავდი, მაგრამ არანაირი სინანულის განცდა არ მქონია. ვიცოდი, რომ ძალიან უყვარდი, მაგრამ ჩემი საქციელი არც მინანია.  შემდეგ წელს უბრალოდ მივხვდი, რომ მასთან ყოფნა მინდოდა. არ ვიცი რა დამემართა, უბრალოდ მივხვდი. და ჩვენ ისევ ერთად ვიყავით... რამდენიმე დღის წინ კი , ჩემ დაბადების დღეზე ძალიან მაგარი რაღაც მითხრა , "რომ ვერ ივიწყებს შარშანდელს, ერთი წელი დეპრესიაში იყო უყვარვარ მაგრამ... :"  და ესეთი სიბრძნეები.. ჰო კიდე მითხრა, რომ ერთ დღეს რო არ მიმექარა ეხლა უბედნიერესი გოგო ვიქნებოდი.. ლოლ. პირველ რიგში მინდა უთხრა, რომ ეხლაც ძალიან ბედნიერი ვარ.!
                   უბრალოდ ძალიან დამწყდა გული.. არა იმიტომ, კი არა, რომ  მიყვარს,  არც იმიტომ, რომ ის დამშორდა. უბრალოდ იმიტომ, რომ სამაგიერო გადამიხადა .. გული მტკივა, რომ ისეთ ადამიანში შევცდი ვინც ბევრს ნიშნავდა ჩემთვის.
                     ნუთუ მართლა ისე შევძულდი, რომ საკუთარ დაბადების დღეზე დამშორდა??? სიყვარულიდან სიძულვილამდე ერთი ნაბიჯია?? ამას წინათ ერთმა მეგობარმა რომელსაც ძალიან ვაფასებ, მიყვარს და გარდა ამისა ძალიან საინტერესო ადამიანი მითხრა, რომ ყველაფერი რადიკალური ერთი და იგივეაო. როგორც სიყვარული და სიძულვილი.. ყოველ შემთხვევაში ფუძე მანიც ერთი და იგივე აქვსო.. და მეც დავფიქრდი. იქნებ მართლაც ასეა??? მაგრამ არ შეიძლებოდა უბრალოდ გადავყვარებოდი? თუ დიდმა სიყვარულმა დიდი სიძულვილი მოიტანა???? HELL KNOWS 

               

2 comments:

Anonymous said...

ამაზე მეც ხშირად მიფიქრია : ) ხანდახან სიმართლეაა პირადი გამოცდილებიდან ვამბობ : )

Anonymous said...

არშეიძლება სიყვარულმა სიძულვილი წარმოშვას, სიძულვილი მხოლოდ ადამიანის ეგო-დან მოდის