მთელი ზაფხულია არაფერი არ დამიწერია ბლოგზე, ალბათ, იმიტომ, რომ იმდენად გართული ვიყავი ჩემს ირგვლივ განვითარებული მოვლენებით, რომ აღარც მახსოვდა ბლოგი თუ მქონდა. ვიტყუები, მახსოვდა, მაგრამ არაფრის დაწერის სურვილი არ მქონდა და თან არც ვიცოდი რაზე უნდა დამეწერა.

მოკლედ, მოგიყვებით როგორი ზაფხული მქონდა. დღეს უკვე 11 სექტემბერია და შემიძლია ზაფხულზე წარსულ დროში თამამად ვილაპარაკო :)))




ზაფხული გავატარე წავკისში და ბორჯომში. წავკისში აგარაკი მაქვს. ვერ ვიტყვი, რომ ცუდი იყო, მაგრამ უფრო უკეთესი ზაფხული მინდოდა. ზღვაზე ჯერ არ ვყოფილვარ ეგვიპტეში ვაპირებდით წასვლას, მაგრამ გადავიფიქრეთ და ალბათ თურქეთში წავალთ.
მთელი ზაფხული ძირითადად წიგნების კითხვაში, მუსიკის მოსმენაში და სურათების გადაღებაშჲ გავატარე. ბავშვებიც ამოვიდნენ რამდენჯერმე, მაგრამ ყველა მიმოფანტული იყო და ხშირად მათაც ვერ ვხედავდი.

ივნისში სარკომით ჩემი დეიდაშვილის მამა გარდაიცვალა. მიჭირს ამაზე წერა და ამიტომ არაფერს არ დავწერ.    

ზაფხულში ფოტოგრაფიამ გამიტაცა. ადრეც მომწონდა, მაგრამ ვერ ვიღებდი კარგ სურათებს.  ასე რომ If u are interested  შეგიძლიათ შეხვიდეთ ამ ლინკზე და დაათვალიეროდ ჩემი გალერეა :)


ამიერიდან ვეცდები უფრო აქტიურად ვწერო.
საუკეთესო სურვილებით
ელლე          

                                                                                                                                                                                            


                         გადმოვანგრიე მთელი გარდერობი, მოვიზომე ყველა ფერის ფორმის და სტილის ტანსაცმელი. მოვიზომე ბევრნაირად, მოვიზომე ბევრჯერ. ბოლოს კი სკოლის ბოლო დღეზე ჩასაცმელად ღია სტაფილოსფერი კაბა ავარჩიე, უკან ბანტით რომ იკვრება ისეთი და რომელიც დედამ და მამა ჩამომიტანეს გერმანიიდან. თქვენ ალბათ იფიქრეთ, რომ სკოლა დავამთავრე. არა, უბრალოდ ყოველი წლის დასასრულს, სკოლის ბოლო დღეს, განსაკუთრებით ვემზადები ხოლმე.
                           დილით 7 საათზე გამეღვიძა. ( 8 საათზე გაღვიძება ჩემთვის სრული სატანჯველია როცა სკოლაში მივდივარ) საათს დავხედე. ერთი საათი კიდევ შემეძლო მეძინა. ვერ დავიძინე.  ავდექი ჩავიცვი და სკოლაში წავედი.
                          სკოლა რომელიც მძულდა (ასე მეგონა) ისევ ისე იდგა, არაფერი არ იყო შეცვლილი, აი ჩემი სკოლისადმი განწყობა თითქოს სრულიად შეიცვალა.  ჩემთვის სკოლა იყო უზარმარი შენობა რომელშიც დილით შევდიოდი ხან კარგ ხასიათზე, ხანაც ცუდზე, ვესწრებოდი გაკვეთილებს, ხანაც არ ვესწრებოდი, იქიდან გამოხწევა კი ყოველთვის მინდოდა და ყოველთვის მიჭირდა. დღეს კი სკოლა დავინახე როგორც ადგილი, რომელიც ჩემ უამრავ საიდუმლოს ინახავდა, ადგილი სადაც იმ ადამიანებს ვხედავდი, რომლებიც ძალიან მიყვარს და რათქმაუნდა ადგილი სადაც იქმნებოდა ჩემი წარსული.
                      ... და იმის მიუხედავად, რომ ძალიან დიდი ხანი ველოდებოდი სკოლის დასრულებას (მითუმეტეს მას შემდეგ რაც თბილისში ასე დაცხა) დგეს, როცა სკოლის კარს გადმოვაბიჯე, მაინც ხასიათი გამიფუჭდა. 
              რატო დამწყდა ასე გული? რათქმაუნდა გაისად ისევ შევაღებ იმ შენობის კარს რომელიც ასე ძალიან მიყვარს, ისევ ვივლი იქ ყოველდღე, ისევ დამეზარება და მომბეზრდება, ნოკლეს, ყველაფერი ისევ გაგრძელდება, მაგრამ წელიწადს, რომელიც უკვე დამთავრდა ვერაფერი ვერ შეცვლის.. და იქნებ არც მინდა, რომ შეცვალოს.
    რაღაც ძალიან მალე გავიდა ეს წელი. იმდენი რამე მოხდა.. თითქოს გუშინ დაიწყო ყველაფერი.  ემოციურად ძალიან გადატვირთული წელი მქონდა და იმედია მოვახერხებ დარესტარტებას :)))
 
Hey guys :)

Few days ago i decided 2 redesign my room. I just dunno what to begin from. :( I wanna put all my books in one place cause they're "thrown" in different directions.  :D


i want 2 make smth. like this 4 all ma acssessoriez, but i don't think it'll B possible in ma room. blah




I like these bookshelves so much <3 I like that "onecoloured" books are together too. :) i think it'll be very easy 2 do smth of this sort in ma room, cause i have bookshelves like these ones.


I want to do like this, bur i dunno where to take polaroid pictures. ((


And in the end i want to make application like this, with all ma traveling pictures in different countries <3 



რა იქნებოდა, რომ არ არსებობდეს შოკოლადი? 
შოკოლადი რომ არა ალბათ ძალიან ბევრი ადამიანი დეპრესიიდან ვერ გამოვიდოდა, ძალიან ბევრი  ცხოვრებაზე ხელს ჩაიქნევდა და ა.შ. ეს რათქმაუნდა ხუმრობით, ისე კი შოკოლადის არ არსებობა მართლაც საშინელება იქნებოდა.

ბოლო 1 კვირის განმავლობაში აღმოვაჩინე ორი ძალიან საყვარელი შოკოლადის საწარმო. პირველი - "ბარამბო", მაგრამ მასზე წერით თავს არ მოგაბეზრდებთ იმიტომ, რომ დარწმუნებული ვარ უკვე ყველამ იცით. თან ეს თემა ქართულ ბლოგოსფეროში არაერთხელ განხილულა. ისე კი, ვისაც "ბარამბო" ჯერ არ გაგისინჯავთ გეტყვით, რომ შოკოლადი არის უგემრიელესი, კარამელები კი დიდად არ გამოირჩევა.

ხოლო მეორე რაც ცოტახნისწინ ფეისბუქზე ძრომიალისას აღმოვაჩინე არის : "შოკოლადის სახელოსნო". როგორც გავარკვიე  მაღაზია ან რამე მაგდაგვარი სავარაუდოდ არ აქვთ, უბრალოდ შეკვეთებზე მუშაობენ.
აქვე დავდებ მათ საკონტაქტო ნომრებს, ფრაისლისტს და რამდენიმე მათ შოკოლადს რომელიც ძალიან მომეწონა.












ეს მომწონს ძალიან <3



მმ ვალენტინობის კოლექცია <3














ვამაყობ თქვენით გოგოებო <3             
 
რამდენიმე დღის წინ წავაწყდი გამკილავის ბლოგს. ყველა პოსტი წავიკითხე და შესაბამისად გარკვეული აზრი ჩამომიყალიბდა ბლოგზე და მის ავტორზე.

თუ ჯერ კიდევ არ იცით გეტყვით არსებობს ასეთჲ ბლოგი : 
www.gamkilavi.blogspot.com რომელიც აკრიტიკებს ბლოგებს, მათ ავტორებს, პოსტებს და ა.შ.  (რამ გაამწარა ჩემთვის უცნობია)



დიდი ხნის ფიქრის შემდეგ მაინც აღმოვაჩინე რაღაც მიზეზები რის გამოც მომწონს ეს ბლოგი:  პირველ რიგშჲ მისი კრიტიკა ხანდახან მაინც ობიექტურია და არ აყენებს ბლოგერებს შეურაწყოფას, თავისი ბლოგით ძალიან ბევრ ბლოგერს ისევე როგორც თავის ბლოგსაც უკეთებს პიარს. (არც თუ წარუმატებელს). ჰო და კიდევ , მის ბლოგზე ბევრ რაღაცაზე ძალიან ბევრი ბევრი ვიცინე.


ეხლა კი რაც არ მომწონს:   ბლოგიის ავტორიის „არამკითხე მოამბეობა“. ანუ რეპლიკები წიპა :   აი ყვავილის სახელი რატომ გქვია გოგო ხარ?! „     ან   „პიკოლინამ რომ თმა შეიჭრა მთლა ბიჭს დეემგვანა“.  შე დალოცვილო რა შენი საქმეა? კაი ბლოგს უკრიტიკებ ჯანდაბას (ხშირ შემთხვევაში არაობიექტურად) , მაგრამ რა უფლება გაქვს მის პირად საქმეში რომ ძვრები?  ნუ არ ვიცი ...:D
–––––––



ჰო კიდე იმდღეს ლანდიშამ დაუკომენტარა მგონი ტუტორიალი დაგვიწერე რა უნდა გავაკეთოთ, რომ გაგვკილოო.  გამკილავის პასუხი : „რა უნდა გააკეთოთ და მე უნდა გკითხულობდეთ!  თუ არ გკითხულობთ, მაშინ ძაან უნდა მთხოვოთ. „
სიმართლე რომ გითხრა ვერ მივხვდი თუ ის ბლოგები რომელსაც კიცხავ ასეთი ცუდია, რომ შენი განხილვის ობიექტები ხდება რაღატო კითხულობ?
თუ არ მოგწონს შეეშვი მათ კითხავს.. ძალიან მარტივია))  და თუ იმიტო კითხულობ, რომ მერე განსაჯო ეგ უსაქმურობის მეტზე არაფერზე არ მეტყველებს :D lol


ლანდიშას გაკრიტიკების შემდეგ მოდის
www.djguro.blogspot.com - ის გაკილვა. სადაც ნახავთ ასეთ ფრაზას : „აი მითხარი ეხლა, რატომ გადაწყვიტე ბლოგერობა, რას გვერჩოდი, რა დაგიშავეთ ჰა!“  ადამიანს ბლოგვილს სურვილს დაუკარგავს და ეგეც რომ არა ცოტა არ იყოს უზრდელობაა )) კიბატონო თვითონ გთხოვა გამაკრიტიკეო, მაგრამ ყველაფრის თქმას თავისი ფორმა აქვს.


შემდეგი ქენდის ბლოგი აღმოჩნდა. სადაც ფრიად სანიტერესო ფრაზას გადავაწყდი : „თან გაიძულებს თავისი შექმნილი პოსტები ამ უსიამოვნო მუსიკის თანხლებით წაიკითხო. ვერ მოგართვი!!!“  კიმაგრამ ქენდიმ გთხოვა გინდათუარა ჩემი ბლოგი იკითხეო? ხოდა რაღას შედიხარ ყოველდღე ამ შენთვის უნიჭო ბლოგზე და ითხრი თვალებს? (პირადად მე ქენდის ბლოდი მომწონს და არც ის მიქმნის დისკომფორტს, რომ შავზე თეთრით წერია)





გაკილვა ამით დასრულებულია :D 


The worst summer i have ever had

0

მთელი ზაფხულია არაფერი არ დამიწერია ბლოგზე, ალბათ, იმიტომ, რომ იმდენად გართული ვიყავი ჩემს ირგვლივ განვითარებული მოვლენებით, რომ აღარც მახსოვდა ბლოგი თუ მქონდა. ვიტყუები, მახსოვდა, მაგრამ არაფრის დაწერის სურვილი არ მქონდა და თან არც ვიცოდი რაზე უნდა დამეწერა.

მოკლედ, მოგიყვებით როგორი ზაფხული მქონდა. დღეს უკვე 11 სექტემბერია და შემიძლია ზაფხულზე წარსულ დროში თამამად ვილაპარაკო :)))




ზაფხული გავატარე წავკისში და ბორჯომში. წავკისში აგარაკი მაქვს. ვერ ვიტყვი, რომ ცუდი იყო, მაგრამ უფრო უკეთესი ზაფხული მინდოდა. ზღვაზე ჯერ არ ვყოფილვარ ეგვიპტეში ვაპირებდით წასვლას, მაგრამ გადავიფიქრეთ და ალბათ თურქეთში წავალთ.
მთელი ზაფხული ძირითადად წიგნების კითხვაში, მუსიკის მოსმენაში და სურათების გადაღებაშჲ გავატარე. ბავშვებიც ამოვიდნენ რამდენჯერმე, მაგრამ ყველა მიმოფანტული იყო და ხშირად მათაც ვერ ვხედავდი.

ივნისში სარკომით ჩემი დეიდაშვილის მამა გარდაიცვალა. მიჭირს ამაზე წერა და ამიტომ არაფერს არ დავწერ.    

ზაფხულში ფოტოგრაფიამ გამიტაცა. ადრეც მომწონდა, მაგრამ ვერ ვიღებდი კარგ სურათებს.  ასე რომ If u are interested  შეგიძლიათ შეხვიდეთ ამ ლინკზე და დაათვალიეროდ ჩემი გალერეა :)


ამიერიდან ვეცდები უფრო აქტიურად ვწერო.
საუკეთესო სურვილებით
ელლე          

                                                                                                                                                                                            


ბოლო დღე

2

                         გადმოვანგრიე მთელი გარდერობი, მოვიზომე ყველა ფერის ფორმის და სტილის ტანსაცმელი. მოვიზომე ბევრნაირად, მოვიზომე ბევრჯერ. ბოლოს კი სკოლის ბოლო დღეზე ჩასაცმელად ღია სტაფილოსფერი კაბა ავარჩიე, უკან ბანტით რომ იკვრება ისეთი და რომელიც დედამ და მამა ჩამომიტანეს გერმანიიდან. თქვენ ალბათ იფიქრეთ, რომ სკოლა დავამთავრე. არა, უბრალოდ ყოველი წლის დასასრულს, სკოლის ბოლო დღეს, განსაკუთრებით ვემზადები ხოლმე.
                           დილით 7 საათზე გამეღვიძა. ( 8 საათზე გაღვიძება ჩემთვის სრული სატანჯველია როცა სკოლაში მივდივარ) საათს დავხედე. ერთი საათი კიდევ შემეძლო მეძინა. ვერ დავიძინე.  ავდექი ჩავიცვი და სკოლაში წავედი.
                          სკოლა რომელიც მძულდა (ასე მეგონა) ისევ ისე იდგა, არაფერი არ იყო შეცვლილი, აი ჩემი სკოლისადმი განწყობა თითქოს სრულიად შეიცვალა.  ჩემთვის სკოლა იყო უზარმარი შენობა რომელშიც დილით შევდიოდი ხან კარგ ხასიათზე, ხანაც ცუდზე, ვესწრებოდი გაკვეთილებს, ხანაც არ ვესწრებოდი, იქიდან გამოხწევა კი ყოველთვის მინდოდა და ყოველთვის მიჭირდა. დღეს კი სკოლა დავინახე როგორც ადგილი, რომელიც ჩემ უამრავ საიდუმლოს ინახავდა, ადგილი სადაც იმ ადამიანებს ვხედავდი, რომლებიც ძალიან მიყვარს და რათქმაუნდა ადგილი სადაც იქმნებოდა ჩემი წარსული.
                      ... და იმის მიუხედავად, რომ ძალიან დიდი ხანი ველოდებოდი სკოლის დასრულებას (მითუმეტეს მას შემდეგ რაც თბილისში ასე დაცხა) დგეს, როცა სკოლის კარს გადმოვაბიჯე, მაინც ხასიათი გამიფუჭდა. 
              რატო დამწყდა ასე გული? რათქმაუნდა გაისად ისევ შევაღებ იმ შენობის კარს რომელიც ასე ძალიან მიყვარს, ისევ ვივლი იქ ყოველდღე, ისევ დამეზარება და მომბეზრდება, ნოკლეს, ყველაფერი ისევ გაგრძელდება, მაგრამ წელიწადს, რომელიც უკვე დამთავრდა ვერაფერი ვერ შეცვლის.. და იქნებ არც მინდა, რომ შეცვალოს.
    რაღაც ძალიან მალე გავიდა ეს წელი. იმდენი რამე მოხდა.. თითქოს გუშინ დაიწყო ყველაფერი.  ემოციურად ძალიან გადატვირთული წელი მქონდა და იმედია მოვახერხებ დარესტარტებას :)))
 

My room project

0

Hey guys :)

Few days ago i decided 2 redesign my room. I just dunno what to begin from. :( I wanna put all my books in one place cause they're "thrown" in different directions.  :D


i want 2 make smth. like this 4 all ma acssessoriez, but i don't think it'll B possible in ma room. blah




I like these bookshelves so much <3 I like that "onecoloured" books are together too. :) i think it'll be very easy 2 do smth of this sort in ma room, cause i have bookshelves like these ones.


I want to do like this, bur i dunno where to take polaroid pictures. ((


And in the end i want to make application like this, with all ma traveling pictures in different countries <3 


Chocolate Parlour

0


რა იქნებოდა, რომ არ არსებობდეს შოკოლადი? 
შოკოლადი რომ არა ალბათ ძალიან ბევრი ადამიანი დეპრესიიდან ვერ გამოვიდოდა, ძალიან ბევრი  ცხოვრებაზე ხელს ჩაიქნევდა და ა.შ. ეს რათქმაუნდა ხუმრობით, ისე კი შოკოლადის არ არსებობა მართლაც საშინელება იქნებოდა.

ბოლო 1 კვირის განმავლობაში აღმოვაჩინე ორი ძალიან საყვარელი შოკოლადის საწარმო. პირველი - "ბარამბო", მაგრამ მასზე წერით თავს არ მოგაბეზრდებთ იმიტომ, რომ დარწმუნებული ვარ უკვე ყველამ იცით. თან ეს თემა ქართულ ბლოგოსფეროში არაერთხელ განხილულა. ისე კი, ვისაც "ბარამბო" ჯერ არ გაგისინჯავთ გეტყვით, რომ შოკოლადი არის უგემრიელესი, კარამელები კი დიდად არ გამოირჩევა.

ხოლო მეორე რაც ცოტახნისწინ ფეისბუქზე ძრომიალისას აღმოვაჩინე არის : "შოკოლადის სახელოსნო". როგორც გავარკვიე  მაღაზია ან რამე მაგდაგვარი სავარაუდოდ არ აქვთ, უბრალოდ შეკვეთებზე მუშაობენ.
აქვე დავდებ მათ საკონტაქტო ნომრებს, ფრაისლისტს და რამდენიმე მათ შოკოლადს რომელიც ძალიან მომეწონა.












ეს მომწონს ძალიან <3



მმ ვალენტინობის კოლექცია <3














ვამაყობ თქვენით გოგოებო <3             
 

გამKILLავი

5

რამდენიმე დღის წინ წავაწყდი გამკილავის ბლოგს. ყველა პოსტი წავიკითხე და შესაბამისად გარკვეული აზრი ჩამომიყალიბდა ბლოგზე და მის ავტორზე.

თუ ჯერ კიდევ არ იცით გეტყვით არსებობს ასეთჲ ბლოგი : 
www.gamkilavi.blogspot.com რომელიც აკრიტიკებს ბლოგებს, მათ ავტორებს, პოსტებს და ა.შ.  (რამ გაამწარა ჩემთვის უცნობია)



დიდი ხნის ფიქრის შემდეგ მაინც აღმოვაჩინე რაღაც მიზეზები რის გამოც მომწონს ეს ბლოგი:  პირველ რიგშჲ მისი კრიტიკა ხანდახან მაინც ობიექტურია და არ აყენებს ბლოგერებს შეურაწყოფას, თავისი ბლოგით ძალიან ბევრ ბლოგერს ისევე როგორც თავის ბლოგსაც უკეთებს პიარს. (არც თუ წარუმატებელს). ჰო და კიდევ , მის ბლოგზე ბევრ რაღაცაზე ძალიან ბევრი ბევრი ვიცინე.


ეხლა კი რაც არ მომწონს:   ბლოგიის ავტორიის „არამკითხე მოამბეობა“. ანუ რეპლიკები წიპა :   აი ყვავილის სახელი რატომ გქვია გოგო ხარ?! „     ან   „პიკოლინამ რომ თმა შეიჭრა მთლა ბიჭს დეემგვანა“.  შე დალოცვილო რა შენი საქმეა? კაი ბლოგს უკრიტიკებ ჯანდაბას (ხშირ შემთხვევაში არაობიექტურად) , მაგრამ რა უფლება გაქვს მის პირად საქმეში რომ ძვრები?  ნუ არ ვიცი ...:D
–––––––



ჰო კიდე იმდღეს ლანდიშამ დაუკომენტარა მგონი ტუტორიალი დაგვიწერე რა უნდა გავაკეთოთ, რომ გაგვკილოო.  გამკილავის პასუხი : „რა უნდა გააკეთოთ და მე უნდა გკითხულობდეთ!  თუ არ გკითხულობთ, მაშინ ძაან უნდა მთხოვოთ. „
სიმართლე რომ გითხრა ვერ მივხვდი თუ ის ბლოგები რომელსაც კიცხავ ასეთი ცუდია, რომ შენი განხილვის ობიექტები ხდება რაღატო კითხულობ?
თუ არ მოგწონს შეეშვი მათ კითხავს.. ძალიან მარტივია))  და თუ იმიტო კითხულობ, რომ მერე განსაჯო ეგ უსაქმურობის მეტზე არაფერზე არ მეტყველებს :D lol


ლანდიშას გაკრიტიკების შემდეგ მოდის
www.djguro.blogspot.com - ის გაკილვა. სადაც ნახავთ ასეთ ფრაზას : „აი მითხარი ეხლა, რატომ გადაწყვიტე ბლოგერობა, რას გვერჩოდი, რა დაგიშავეთ ჰა!“  ადამიანს ბლოგვილს სურვილს დაუკარგავს და ეგეც რომ არა ცოტა არ იყოს უზრდელობაა )) კიბატონო თვითონ გთხოვა გამაკრიტიკეო, მაგრამ ყველაფრის თქმას თავისი ფორმა აქვს.


შემდეგი ქენდის ბლოგი აღმოჩნდა. სადაც ფრიად სანიტერესო ფრაზას გადავაწყდი : „თან გაიძულებს თავისი შექმნილი პოსტები ამ უსიამოვნო მუსიკის თანხლებით წაიკითხო. ვერ მოგართვი!!!“  კიმაგრამ ქენდიმ გთხოვა გინდათუარა ჩემი ბლოგი იკითხეო? ხოდა რაღას შედიხარ ყოველდღე ამ შენთვის უნიჭო ბლოგზე და ითხრი თვალებს? (პირადად მე ქენდის ბლოდი მომწონს და არც ის მიქმნის დისკომფორტს, რომ შავზე თეთრით წერია)





გაკილვა ამით დასრულებულია :D